ေျခဖ်ားအေျဖာင့္အေကြး အရိုးအဆစ္ ေရေသာက္ျမစ္ေတြအထိ
စစ္စစ္ျမည္ ခံစားခ်က္ေတြ
ယံုလြယ္ရိုးအမွႈ အေရာင္ေတြနဲ႔
အေတာင့္လိုက္ သြတ္သြင္းရွင္သန္ေနတဲ့ သစ္တစ္ပင္ဟာ ကၽြန္မေပါ့....
ဘယ္ေျမေတာင္ေျမွာက္မွႈေအာက္မွာမွ
ဘယ္ေရေလာင္းေပါင္းသင္မွႈေအာက္မွာမွ
ဘယ္ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာမွ ေနထိုင္ရွင္သန္ခဲ့ / ခ်င္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္မက ကိုယ့္ပင္စည္အထက္ ကိုယ္တိုင္မတ္မတ္ေလွ်ာက္ မိုးေပၚလမ္းေဖာက္ခဲ့ရသူ
အခ်စ္ အမုန္း အတၱ မာန သိကၡာ နာမေခၚတြင္ၾကတဲ့
ပညတ္အသီးအပြင့္ေတြ ကိုယ္မွာ ခဲျပြမ္းေဝဆာေနတဲ့ သစ္ပင္....
ရွင္ဘယ္ေတာ့မွ နားမလည္ႏိူင္မဲ့ ရင္တြင္းခံစားမွႈ
ရွင္ဘယ္ေတာ့မွ အိပ္မက္ႏိူင္မွာ မဟုတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ စြဲလမ္းမွႈ
ရွင္ဘယ္ေတာ့မွ စာလံုးမွန္ေအာင္ မေပါင္းႏိူင္မဲ့ ေမတၱာ
ဒါေတြကို....ဘယ္ေတာ့မွ...
ကၽြန္မကလည္း ရွင့္ကို ႏွႈတ္တိုက္ခ်ေပးေလမွာ မဟုတ္ဘူး....
ရုပ္ဝါဒီေတြလို အရိုင္းဆန္ျပရရင္
ႏြယ္တစ္မွ်င္လို ရစ္ပတ္လာတဲ့ ရွင့္လက္ေတြထဲ
ကၽြန္မကလည္း တံု႔ျပန္ေႏွာင္ဖက္ ပင္ခ်င္းယွက္လိုက္ရံု
ကၽြန္မလည္း ခဏေတာ့ ေပ်ာ္ခြင့္ရွိပါတယ္ ေပ်ာ္္တတ္ပါတယ္
ကၽြန္မတို႔က....
ကၽြန္မ တို႔ က.... သစ္ ပင္ ေတြ ပါ
ႏွလံုးသားမရွိဘူးမ်ား ရွင္ ထင္ေနသလား....
No comments:
Post a Comment